الهه ضمیری- خبرنگار تحریریه جوان قدس:  مفهوم ضمنی استحقاق این است که وقتی شما چیزی را خیلی زیاد می‌خواهید، فرد مقابل حق (نه) گفتن ندارد، بنابراین، همسرتان حق انتخاب ندارد و محدودیت ها و خواسته های او در مقایسه با خواسته های شما از اهمیت کمتر برخوردار است. پیام استحقاق این است: (من این چیز را خیلی میخواهم و اگر تو آن را به من ندهی، خیلی بد هستی.)

بایدها و اصول مسئولیت شخصی

 بایدها منبع اصلی خشم و فرار از مسئولیت ها هستند، اما یک صلاح مهم وجود دارد که با استفاده از آن میتوانید در برابر تاثیر بایدها مقاومت کنید. این صلاح، اصل مسئولیت شخصی است که بیان میکند: (۱) شما خودتان مسئول درد و رنج خود هستید و (۲) شما تنها کسی هستید که برای رسیدن به خواسته‌هایتان باید راهبردهای مقابله‌ای خود را تغییر دهید.

بنابراین، اگر چیزی از دید شما خیلی نادرست است و اگر در رابطه با همسرتان با موقعیت ناخوشایند و دردناکی مواجه هستید، شما مسئول تغییر دادن آن موقعیت هستید نه همسرتان. چهار دلیل مهم برای این امر وجود دارد:

۱-شما از خواسته ها و نیاز های خودتان آگاه تر هستید. شما میدانید که چه چیزی شما را ناراحت میکند و چه چیزی احساس خوبی در شما به‌وجود می‌آورد، شما صاحب اختیار رغبت ها، ترجیحات، تمایلات درونی، بیزاری ها و لذت های خودتان هستید.

۲-همسرتان از خواسته ها و نیاز های خودش آگاه است.   این وظیفه‌ی همسرتان است که به خواسته ها و نیاز های خودش بپردازد و مسئولیت تامین کامل این نیاز ها به عهده اوست. مراقبت از شما و تامین نیاز های شما به عهده‌ی همسرتان نیست. اگر همسرتان در درجه اول به خواسته های شما توجه کند، این انتخاب مانع مسئولیت اصلی او درمورد حمایت از خودش میشود.

۳-نیاز ها و خواسته ها افراد، همواره با هم تعارض دارند. این یک واقعیت بدیهی و غیرقابل اجتناب است. شما دوست دارید برای تفریح به شهرستان های کوچک سفر کنید ولی همسرتان دوست دارد به شهر های بزرگ برود. شما میخواهید همسرتان در انجام کارهای بچه ها به شما کمک کند و همسرتان میخواهد کار خودش را تمام کند، شما خسته‌اید و نیاز به استراحت دارید و همسرتان میخواهد که با هم به پیاده‌روی بروید. بسیاری از افراد، از این نوع تعارض، خشمگین میشوند و فکر میکنند که نباید چنین چیزی وجود داشته باشد. اما تعارض، واقعیتی اجتناب ناپذیر است.

۴-میزان احساس رضایت و خوشحالی شما بستگی به کارآمدی راهبردهایی دارد که برای تامین نیازهای بنیادیتان به کار میگیرید. مقدار حمایت، قدردانی و کمکی که هم اکنون دریافت میکنید، به راهبرد هایی که در حال حاضر به کار میگیرید وابسته است. کاری که در حال حاضر برای دستیابی  به همکاری، لذت یا صمیمیت بیشتر در رابطه‌تان انجام میدهید، چیزی بیشتر از آنچه متناسب با راهبرد فعلی‌تان است، برای شما به ارمغان نمی‌آورد. برای رسیدن به نتیجه بهتر، باید راهبردهایتان را تغییر دهید.

شش گام مسئولیت پذیری

در اینجا به اختصار راه‌هایی را معرفی میکنیم که به شما کمک میکند، هنگامی که درمورد رفتار همسرتان احساس درماندگی میکنید و عصبانی هستید، مسئولیت خود را به عهده بگیرید.

۱-راهبردهای کارآمدتری برای تقویت همسرتان پیدا کنید. (چگونه همسرتان را به خاطر انجام دادن کاری که میخواستید، پاداش میدهید؟)

۲-خودتان نیاز هایتان را تامین کنید.

۳-منابع جدیدی برای دریافت حمایت، توجه و تحسین پیدا کنید. (چیز هایی هستند که ممکن است همسرتان هرگز نتواند برای شما فرهم کند، بنابرایت به جای اینکه احساس درمانگی کنید، به شیوه دیگری نیاز ها و خواسته هایتان را تامین کنید.)

۴-محدودیت هایی تعیین کنید. (یک راه اساسی برای به عهده گرفتن مسئولیت موقعیتی که دوست ندارید، تعیین حدومرز از طریق (نه) گفتن است.)

۵-به طور جراتمندانه مذاکره کنید. (این فرایند شامل بیان مستقیم و آرام خواسته‌تان، بدون سرزنش کردن و عصبانی شدن است.)

۶-کوتاه بیایید. (نوع اول، مبتنی بر پذیرش این واقعیت است که موقعیت قابل تغییر نیست و شما مجبورید با آن زندگی کنید. پذیرش مسئولیت در این نوع موقعیت ها، یعنی کنار گذاشتن این انتظار که اوضاع باید عوض شود و شما باید حتما به خواسته‌تان برسید.) (نوع دوم کوتاه آمدن، زمانی است که شما متوجه میشوید ادامه یک رابطه بسیار ناخوشایند یا دردآور است. فکر کردن درباره این نوع کوتاه آمدن، میتواند ترس‌آور باید.)